FAŠISTIČKO TARGETIRANJE: Režimska propaganda protiv pekara

“Armin je Goranac, pekar, čovek čija porodica hrani hlebom Kraljevo već 75 godina. Oženjen Srpkinjom, imaju troje dece. Informer ga je proglasio islamskim fanatikom jer se slikao sa mnom”, objavio je Dragan Đilas na twittru, a nakon užasne propagande srpske tabloidne mašinerije

Armin je Goranac, pekar, čovek čija porodica hrani hlebom Kraljevo već 75 godina. Oženjen Srpkinjom, imaju troje dece. Informer ga je proglasio islamskim fanatikom jer se slikao sa mnom.
Armine izvini. pic.twitter.com/YcNb0NW4dI

— Dragan Djilas (@DraganDjilas) May 14, 2021

Krivica Armina Ašimija je inače u tome, što nije Srbin i što se fotografisao sa Đilasom, a u vrijeme njegove posjete povodom poziva Tužilaštva Mariniki Tepić.

Kako prenosi nova.rs Ašimi je već dobio brojne prijeteće poruke, a posebno se ističe da su se naslovi pojavili upravo na sedmi rođendan njegove kćerke.

Novosti su u međuvremenu uklonile svoj tekst, a osim Đilasa, oglasio se i pokret Slobodnih građana saopštenjem u kojem se kaže da se bez svake sumnje radi o raspirivanju nacionalne i verske mržnje prema svima koji nisu etnički Srbi.

Praksa targetiranje građana nesrpske nacionalnosti je u Srbiji već decenijama prisutna.

Riječ je o oprobanoj nacističkoj metodi progona, kao i stvaranja alibija za naredne eventualne aktivnosti.

U kontekstu aktualne propagande, targetiranje pojedinaca i grupa sa “islamskm radikalizmom” je veoma opasno i može imati nesagledive posljedice.

Bošnjaci Sandžaka su već decenijama izloženi ovakvoj propagandi. Isticanje “islamske opasnosti” je u srpskim medijima prisutno još od osamdesetih godina dvadesetog vijeka, sa vremenom sve intenzivnije, a na koncu je rezultiralo i genocidom.

Činjenica koju treba istaći je da Bošnjaci, većinski pripadnici Islama, zapravo nikada u povijesti nisu počinili zločine nad Srbima ili drugim narodima u susjedstvu, a kako se kao opasnost insinuira parolama o “islamskom radikalizmu”, “fanatizmu”, a posljednjih godina i popularnom “terorizmu”.

Posebno je zabrinjavajuće da pojedini političari iz redova bošnjačkog naroda, poslušnici velikosrpskog režima, permanentno učestvuju u širenju ovakvih parola i širenju straha od bošnjačke, odnosno islamske “opasnosti”.

Teza o “20.000 pušaka”, nije originalno Zukorlićeva, već je pod tom optužbom srpska mašinerija devedesetih sprovodila državni teror u Sandžaku.

Muamer Zukorlić cjelokupno svoje političko angažovanje i javne nastupe koristi za predstavljanje Sandžaka u najcrnjem svjetlu u srpskoj javnosti, a nerijetko uz oružje upozorava na navodni “islamski radikalizam”. Kao što je i praksa srpske tabloidne politike, “turska opasnost”, “albanska opasnost” i sve ono što se među neukim masama u Srbiji percipira opasnim, Zukorlić dovodi u vezu sa Sandžakom prilikom svakog svojeg nastupa.

Ništa ne zaostaje ni Rasim Ljajić, koji sebe skoro trideset godina predstavlja kao navodnog zaštitnika Srbije od navodnog radikalizma u Sandžaku, u pravilu islamskog, a nerijetko kao argument koristi i navijače na stadionu i inače sandžačku omladinu, a obavezno se tako karakteriše i svaki legitimni politički zahtjev sandžačkih i bošnjačkih predstavnika.